Müzik öğretmenimiz Vincenzo Pergolizzi ile 2000 mezunları Ahmet, Emre, Ata, Aslı ve ben

İtalyan Kız Orta’dayken 4 yıl boyunca öğretmenimizdi Vincenzo Pergolizzi. Kimimize piyano sevgisi aşıladı, o dönemlerde çok da yaygın olmayan piyanoyu evlere aldırdı, kimimizin kız kıza okuduğumuz ve hiç erkek arkadaşımızın olmadığı günlerde platonik aşkı oldu. Sette cani brontoloni ile başlayıp Oh chitarra romana ile devam eden ve sonrasında Eros Ramazzotti’nin Se bastasse una canzone’si ile devam eden çok sesli korolar yaptırdı. Nota öğrendik. AKM’de operalara gittik. Annesi opera sanatçısı olan Pelin soloda, Ayşegül yan flütte, biz arkada koroda İtalyan Kültür Merkezi’nde konser verdik. Müzik hep önemli bir ders oldu, not alması kolay olmayan bir ders oldu. Viola, violino, violoncello diye orchestra’nın müzik aletlerini, Verdi, Vivaldi, Bach diye müzisyenlerin hayatlarını öğrendik, yazılı sınavlara girdik.

Derken liseye geçtik, müzik derslerimiz azaldı, sonra seçmeli hale geldi. Yine de müzikle bağlantımız hep devam etti. O dönemler Türkiye’ye dünyaca ünlü yıldızların geldiği dönemler. İKSV, La Scala operasını misafir ediyor. Biz İtalyan Lisesi öğrencileri tercümanlık yapıyoruz, sanatçıların asistanı olarak onlara eşlik ediyor, istedikleri Le Monde, La Repubblica gibi italyanca ve Fransızca gezeteleri bir koşu gidip Taksim’den bulup getiriyoruz, çantalarını taşımalarına yardımcı oluyoruz. Bir yandan da dünyaca ünlü konserleri AKM’de dinleme şansı yakalıyoruz.

Sonra mezun olduk, hayat telaşları başladı. Çoluk çocuğa karıştık. Derken radyolarda bir şarkı patladı. LP’nin Lost on you şarkısı Amerika’dan bütün dünyaya yayıldı. LP yani Laura Pergolizzi bizi ve ortamları kasıp kavurdukça aklıma hep ortaokul ve lise hayatımın tek müzik öğretmeni Vincenzo Pergolizzi geldi. Acaba akrabası mıdır diye düşündüm. Ve bunca yıl sonra 26 Mayıs 2024 Pazar günü Pizza gününde merakımı giderme şansı yakaladım. Vincenzo Pergolizzi’nin bisnonnolarının bisnonnoları gibi atalarının bir parçası çok eskiden Amerika’ya yerleşmiş. Yakını veya tanıdığı değilmiş ama aynı ailedenlermiş. 2000 mezunları olarak 5 arkadaş ve sevgili öğretmenimiz Vincenzo ile güzel bir sohbet ettik, yıllar boyu neler yaptığımızı paylaştık. Çok güzel, sımsıcak bir gün oldu.

Nostaljiye devam etmek isteyenler için aşağıda 700 sayfalık ortaokul müzik kitabımızdan resimler paylaşıyorum. Sayfaların arasında orta 1. sınıfta ses ile ilgili yazdığım kompozisyonu da sizlerle paylaşıyorum. Hele 90’lı yıllarda, internetin olmadığı zamanlarda ne kıymetli bilgiler edinmişiz. Bugün bilginin ve kültürün yerini görselliğin ve göstermenin aldığı dönemlerde daha iyi anlıyorum. “Dammi la mano, insieme camminerem” yazısını görünce ise dilimin ucuna melodisi geldi çok şaşırdım. Müziğin gücü ve duygusu çok güzel.

Ortaokul müzik kitabımız

Bach her hafta bir canto yazarmış. Mutluluktan değil, para kazanmak için.

Orchestra’daki bütün müzik aletlerini tek tek detaylarıyla öğrenmiştik

Orta 1’deki küçük Tuğçe beni duygulandırdı

Bu şarkının tam halini bulmaya çalıştım ama bulamadım. Bulan olursa, bana yazarsa çok mutlu olurum. [email protected]